س:واکنش سیاسی امام سجاد(ع) در واقعه حره چگونه بود؟
ج:امام و واقعهي حره
وقتي عثمان بن محمد بن ابوسفيان حاكم مدينه شد از سر ناپختگي به اميد آنكه عطاياي يزيد دل مردم را رام كند تعدادي از بزرگان را به شام فرستاد آنها مورد اكرام يزيد هم واقع شدند اما پس از بازگشت در مدينه يزيد را خلع و قيامي به پا كردند. امام در آن شورش شركت نكرد زيرا آنرا در خط آل زبير ميدانست.[1] يزيد قصد سركوب قيام را داشت اما كسي نميپذيرفت تا اينكه مسلم بن عقبه به اميد گرفتن پول پذيرفت وبا تصرف شهر بلايي بر سر ساكنان آن نازل نمود. كسي كه از رفتار مسلم در مدينه در امان ماند امام سجاد(ع) بود مسعودي در مروج الذهب نوشته است وقتي مدينه قتل عام شد امام به حرم پيامبر پناه برد و دعا ميخواند او را نزد مسلم بردند مسلم به او ناسزا ميگفت اما وقتي امام را ديد برخود لرزيد و ساكت شد. مسلم با امام به صورت عادي بيعت كرد.[2] اين در حالي بود كه مسلم با پسر عثمان برخورد خشني داشت و گفت هذا الخبيث ابن الطيب[3]سكوت امام پس از حوادث كربلا به دليل سخت شدن شرايط خفقان بود حكومتيان در آن زمان دنبال بهانه براي قطع سلسلهي ولايت بودند امام به زينب نيابت خاصه داده بود كه آراء امام از طريق اواعلام شود.[4]
[1] احمد ترابی ، امام سجاد جمال نیایش گران؛ مشهد ، آستان قدس ، 1373، ص 152
[2] رسول جعفریان ، تاریخ خلفا؛ قم ، الهادی، 1377، ص 551
[3] مسعودی، مروج الذهب ، جلد دوم ، ترجمه ابوالقاسم پاینده؛ تهران، علمی و فرهنگی ، 1370، ص 74
[4] محمد ابوالفضل ابراهیم، ایام العرب ، جلددوم؛ بیروت، دارالجیل، 1988، ص 421
