س:حدیث نقل شده ازجابر پیرامون شفاعت چیست؟
ج:حديثى كه ازجابر پيرامون شفاعت نقل گرديده،:
«طلق بن حبيب» مى گويد:
من ازكسانى بودم كه سرسختانه شفاعت را تكذيب مى كردم تا اينكه با جابرملاقات نمودم، من براى اوآياتى را كه درآنها عذاب دوزخ به صورت عذاب جاودانى يادشده است، خواندم ونتيجه گرفتم كه بنابه گفته آيات بايد اهل دوزخ در آتش، مخلدوجاوان باشند.
در اين موقع جابر روبه من كرد و گفت: آيا تو تصور مى كنى كه به كتاب خدا وسنت پيامبر(ص) از من آشناترى؟ آياتى را كه خواندى ودرآنها عذاب دوزخ به صورت يك عذاب جاودانى ياد شده، مربوط به مشركان وبت پرستان است ولى شفاعت ازآن كسانى است كه دچار لغزش و گناه شده سپس كيفر اعمال خود را در دوزخ ديده اند و بعداً دراثر شفاعت ازآنجا خارج شده اند.
سپس جابربه گوش خود اشاره كردوگفت:
«ناشنوا باشم اگرآنچه مى گويم شخصاً از پيامبر نشنيده باشم، من با اين دو گوش خود از پيامبر شنيدم كه فرمود: گروهى از گنهكاران پس از آنكه وارد آتش شدند، از آن بيرون مى آيند»
از اينكه جابر آيات مربوط به دوزخيان را بر دو دسته تقسيم مى كند،وآن دسته ازآيات را كه در آنها سخن ازخلود دردوزخ به ميان آمده مربوط به مشركان و بت پرستان، و دسته ديگر را مربوط به مؤمنان گنهكار مى داند، مى توان موقعيت علمى جابر را در تفسير آيات قران به دست آورد.
تنها اين مورد نبود كه جابر، مردم را با معارف قران آشنا كرده است، بلكه از كتب احاديث به روشنى استفاده مى شود كه وى دريك مجمع عمومى پيرامون شفاعت، بايكى از محدثان مناظره نموده او را محكوم ساخت،
